Wat ik zelf als heftigste heb ervaren is het constante afbranden en dat je nooit wist waar je aan toe was.

Wat ik zelf als heftigste heb ervaren is het constante afbranden en dat je nooit wist waar je aan toe was.


Ik wist wel dat ik niet de enige was, ik heb twee amfi-vriendinnen die soortgelijke ervaringen hebben als ik, maar dat het er honderden zijn vind ik echt heftig. Ik heb ook wel eens nagedacht over mezelf uitspreken maar heb dat destijds niet gedaan omdat ik bang was voor het dwarsbomen vanuit AMFI van mijn mode carrière. Eigenlijk ook te gek voor woorden.

Ik heb zelf Fashion & Branding gestudeerd van 2008-2011. Ik denk dat ik zonder mijn twee vriendinnen daar mijn diploma niet had gehaald.

Wat ik zelf als heftigste heb ervaren is het constante afbranden en dat je nooit wist waar je aan toe was. Als je niet uit het Gooi kwam of niet mega kunstzinnig was -zoals ik- dan was je eigenlijk maar gewoontjes en stelde je niks voor. Nadat ik terugkwam van een half jaar reizen in Australië en voordat ik aan AMFI begon was ik wat kilootjes aangekomen maar die vlogen er door de stress direct af toen ik aan het AMFI begon. Op een gegeven moment woog ik zelfs nog maar 51/52 kilo met 1.74m. Naast de stress van de opleiding ervaarde ik ook stress om genoeg geld te verdienen om mooie spullen te kunnen kopen voor de projecten en om er een beetje goed bij te lopen.

Ik heb denk ik veel verdrongen maar wat ik bijvoorbeeld nog wel goed weet is dat we aan het einde van het 1e jaar nadat we alles hadden gehaald (!) opeens een assesment moesten doen. Als je dat niet haalde dan werd je van de opleiding gekickt. Ik ging dood van de zenuwen tijdens het wachten op de uitslag thuis. Toen ik een tijd niks hoorde na de afgesproken tijd, belde ik mijn mentor die me simpelweg meedeelde dat ze ''het even vergeten was''. Zo ga je gewoon niet met je studenten om. Ook de begeleiding van projecten en beoordelingen vond ik over het algemeen -natuurlijk niet bij alle vakken- uitermate slecht. Zo deed ik met een vriendin een project. Tussentijds hoorden we steeds dat we goed bezig waren. Tot aan de beoordeling, toen hadden we opeens een 5 en moesten we de hele zomer herkansen.

Daarnaast waren veel van de docenten ontzettend arrogant. Zo kregen we bijvoorbeeld Photoshop les van een jongen maar hij deed alsof ik dom was omdat ik het programma voor het eerst zag. En dat terwijl ik van het VWO kwam..

In het derde jaar weet ik nog dat een klasgenootje waar ik goed mee om ging opeens besloot om te stoppen. Ze zei:

''het gaat niet meer, ik loop iedere dag met buikpijn die trappen op''.  Ik was jaloers dat zij die moed had. Ik dacht alleen maar; ''ik kan onmogelijk nu stoppen en 3 jaar studie financiering terug betalen.''

Daarvoor ben ik sowieso teveel een doorzetter. Wat dus niet altijd positief uitpakt...

Ik heb zeker perfectionisme en faalangst ontwikkeld op het AMFI. Toen ik vorig jaar bij een loopbaancoach was gaf zij aan dat ik veel te streng ben voor mezelf.


Tot slot wil ik nog even de reactie delen van mijn ouders op jouw video:

''Dat continue afkraken vonden we toen al vreselijk. Dit bevestigt dat waar we toen al met afgrijzen naar stonden te kijken. Ik vond toen al bewonderenswaardig dat je de opleiding wilde afmaken. Ik was afgehaakt bij zoveel afwijzing, geldt ook voor mama''.


Ik wil graag helpen met verdere stappen dus je mag prima mijn naam noemen. Ik kreeg trouwens ook een reactie dat Design Academy Eindhoven ook niet altijd veilig was. Zoals je al aangaf is dit probleem veel groter dan AMFI.